Η ανάγκη για ένα νέο Συνταγματικό συμβόλαιο

Ο αρχικός προορισμός του Συντάγματος είναι να αποτελέσει την ανώτατη θεσμική κατοχύρωση για την πολιτική ελευθερία του λαού. Το ελληνικό Σύνταγμα όμως περιέχει τέτοιους όρους που είναι αδύνατον να διατηρηθεί η ελευθερία του λαού όσο αυτό βρίσκεται σε ισχύ. Με το ισχύον Σύνταγμα, η εξουσία του λαού που πηγάζει από την λαϊκή κυριαρχία, μετατοπίζεται στα χέρια των πολιτικών ολοκληρωτικά και αμετάκλητα. Για αυτόν τον λόγο δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι η πολιτική και οικονομική υποτέλεια του λαού στο πολιτικό προσωπικό της χώρας είναι απόρροια του Συντάγματος. Το Σύνταγμα αποτελεί την ανώτερη νομική και θεσμική κατοχύρωση αυτής της υποτέλειας. Αν λοιπόν θέλουμε να σπάσουμε τα δεσμά αυτής της υποτέλειας πρέπει να θεσπίσουμε ένα Σύνταγμα που θα έχει ως κεντρικό στόχο την εδραίωση της πολιτικής ελευθερίας του ελληνικού λαού.

Η αντικατάσταση του Συντάγματος είναι μονόδρομος. Το νέο Σύνταγμα που θα πάρει την θέση του θα πρέπει να είναι τέτοιο ώστε να μετατραπεί από «συμβόλαιο υποταγής» της κοινωνίας – σε εσωτερικούς κι εξωτερικούς εξουσιαστές – σε «συμβόλαιο ελευθερίας» του λαού μας.

Η αλλαγή του Συντάγματος για την οποία συζητάμε δεν είναι μία απλή αναθεώρηση. Μιλάμε για πολιτειακή αλλαγή εφάμιλλης με την επανίδρυση του Κράτους. Συνεπώς έχουμε πιθανότατα μπροστά μας την μεγαλύτερη πρόκληση του 21^ου αιώνα για τον ελλαδικό ελληνισμό, όχι μόνο όσον αφορά την πολιτική του οργάνωση αλλά και την ίδια την πολιτική του ανεξαρτησία. Η κρισιμότητα του ζητήματος απαιτεί την βαθιά κατανόηση των όρων του ισχύοντος Συντάγματος που οδήγησαν την Ελλάδα στην σημερινή της κατάσταση και την άσκηση δημιουργικής κριτικής, ώστε να γίνει σύνθεση προτάσεων για ένα νέο «κοινωνικό συμβόλαιο». Ένα «Συμβόλαιο» που θα μετατρέπει το Κράτος από όργανο εξουσίας σε όργανο έκφρασης και εκδήλωσης της βούλησης του λαού, το οποίο θα σέβεται και θα προάγει την ελευθερία και την ανεξαρτησία του, θα κατοχυρώνει αυθεντική λαϊκή κυριαρχία και το απαραβίαστο της εθνικής κυριαρχίας, θα καθιστά αδύνατη την αναθεώρηση του Συντάγματος χωρίς την πρόταση ή την άμεση συγκατάθεση του λαού, θα περιορίζει και θα ελέγχει ουσιαστικά την άσκηση της εξουσίας, θα τιμωρεί παραδειγματικά εκείνους που ασκούν εξουσία όταν αυτό απαιτείται και τέλος θα αναγκάζει το Κράτος να συμμορφώνεται με τις διατάξεις του. 

Πηγή: Αναστάσιος Π. Συριανός, "Το Συμβόλαιο της Υποταγής: πώς το Σύνταγμα καταστρέφει την ελευθερία μας και πώς να την ανακτήσουμε", Εκδόσεις Οσελότος (2012).