Η Βουλευτική ασυλία, αρχή της βουλευτικής ασυδοσίας

Άρθρο 61, παρ. 2: «Ο βουλευτής διώκεται μόνο για συκοφαντική δυσφήμηση, κατά το νόμο, ύστερα από άδεια της Βουλής».

Άρθρο 62, παρ. 1: «Όσο διαρκεί η βουλευτική περίοδος ο βουλευτής δεν διώκεται ούτε φυλακίζεται ούτε με άλλο τρόπο περιορίζεται χωρίς την άδεια του Σώματος. Επίσης δεν διώκεται για πολιτικά εγκλήματα βουλευτής της Βουλής που διαλύθηκε, από την διάλυσή της και έως την ανακήρυξη των βουλευτών της νέας Βουλής».

Άρθρο 86,

παρ. 1: «Μόνο η βουλή έχει το δικαίωμα να ασκεί δίωξη κατά όσων διατελούν ή διετέλεσαν μέλη της κυβέρνησης ή υφυπουργοί για ποινικά αδικήματα που τέλεσαν κατά την άσκηση των καθηκόντων τους, όπως νόμος ορίζει. Απαγορεύεται η θέσπιση ιδιώνυμων αδικημάτων».

παρ. 2: «Δίωξη, ανάκριση, προανάκριση ή προκαταρκτική εξέταση κατά των προσώπων και για τα αδικήματα που αναφέρονται στην παράγραφο 1 δεν επιτρέπεται χωρίς προηγούμενη απόφαση της Βουλής κατά την παράγραφο 3».